Tablonun ismi "İnci Küpeli Kız" olsa bile, benim odak noktam bu isimsiz kızın yüzüne ve bakışlarına kayıyor. Bende aynı etkiyi küpe olmadan da oluştururdu sanırım. Arka plan tamamen karanlık, bu da ister istemez odaklanma noktasını kıza çekiyor zaten. Sanki bir anlık seslenişle size dönüp bakıyormuş gibi, yüzünde sakin, durgun bir anın donmuşluğu var; masumiyeti yansıtırcasına. Bu dingin anın büyüsünün bozulmasından dolayı bir tedirginlik oluşuyor içimde.

 Bu tablo, anı dondurmuş, ancak her an kutsallık bozulacakmış gibi bir ötesi için huzursuzum. İlginç bir koruma güdüsü oluşuyor içimde. Yine de şekilsel güzelliğin yanıltıcı olma ihtimali de var; güzelliğin bir aldatmaca olabileceği kuşkusu barındırıyor içinde. (Çoğu zehirli bitkinin çok güzel bir deseni ve şekli olması gibi). Buna rağmen yine de temkinli bir düşünce için "insan"ın içindeki güzeli ve narin olanı koruma arzusunun bulunması bizler için bir kıvançtır, kanaatimce.