Kovalarındaki çiçekler kadar gerçekler...
''İki çocuk;henüz tabularla tanışmamışlar; bahçenin toprak, çiçek kokulu yerinde, henüz daha küsmeyi bile bilmiyorlar; mevsimler kadar güzel, çiçekler kadar gerekli iki şey; iki gerçek; iki can..'' demiş, dost...
İnsan tanımak gerçekten ince bir sanattır ve bu sanatın ciddi parametreleri vardır.
Çaba ve inanç gerektirir. Yoksa, payımıza hep yanılgı ve hayal kırıklıkları düşer. İnsanlardan darbe yediğimizi, ,insanların ne kadar güvensiz olduğunu ve hep aldatıldığımızı, şanssız olduğumuzu söyler dururuz o zaman.
Oysa, önce kendimize, var olan bakış açımıza,hayat deneyim ve tecrübelerimize biraz kafa yorsak, bu yanılmalarda; aslında ne kadar çok kendi payımız olduğunu görüp şaşıracağız.
Her insan bir dünyadır ve bu dünyanın şekillenmesinde; çocukluğu, yaşadığı bölgenin yaşam koşulları, tercihleri,seçimleri, aldığı eğitim, seçtiği kişi ve kişiler, bir yaşanmışlık bırakmıştır.
Ne kadarını kendinde topladığı, ne kadarında demlendiği, belli davranış kalıpları içerisinde kalıp kalmadığı; bize yansıttığı geri bildirimlerde, tutum ve davranışlarda kendini ele verir. Daha dikkatli baktığımızda muhakkak göreceğiz. Bunun içinde önce kendimizin, engin ve dingin bir yaşamla iç içe ve kendimizle barışık olması gerekiyor. Önyargılarından azade, geniş bir bakış açısıyla, insanlarla iletişim kurduğumuzda; daha doyumlu ve uyumlu birliktelikler oluştururuz.
İnsan tanıdıkça, ya yaklaşır yada uzaklaşmaya başlar. Bu ince çizgiyi çok iyi tanımlamak lazım. Bazen insanlar kendilerini tanımlamakta gerçekten zorlanırlar. İfade ve tanımlama yoksunluğu yaşarlar. Bunun içinde, insanlarla ortak yaşam alanları olsun, paylaşılan mekanlar olsun, beraber çıkılan bir yolculuk olsun yada beraber bir olayın şahitliğini yapmak ve onun üzerinden beden dili ve sözel tanımlamalar olsun, algısı açık insana çok şey verir aslında.
Hani büyüklerin kullandıkları yaşamsal deneyler vardır. Birini tanımak için;
*Yolculuk yapın
*Emanet teslim edin
*Sırlarınızı paylaşın
*Bilerek fikirlerine karşı çıkın
*İçki sofrasını paylaşın
*Borç para verin
* Sevmediği konularda açık yürekli konuşun
* Çocuklar ve korunmaya muhtaç insanlar hakkında düşüncesini sorgulayın
Liste uzar gider, sonuçta kişi ve kişilerin etki ve tepkileri kişilik ve karakterleri hakkında bize bir fikir verebilir.
Tabii ki bunları yaparken, rencide etmeden, kırmadan, dökmeden içten ve samimiyetle yapalım. Biz ne savcı, ne hakimiz, zaten sağlıklı gelişen birlikteliklerin; savcıya, hakime,avukata, doktora, polise ihtiyacı olmaz.
Olcay Kasımoğlu
Bazen de insanlar, ne olursa olsun bazı insanlar için;
"Çiçekli bir yol vardı, yürüdüm." der.
"Ayaklarıma dikenler battı ama her ormanda olur böyle şeyler" der...
"Çiçekli bir yol vardı, yürüdüm." der.
"Ayaklarıma dikenler battı ama her ormanda olur böyle şeyler" der...
Ve en sevdiğim bölüm ''Anlayış, aitliği besler. Gerçekten anlaşıldığınızı hissettiğiniz zaman kendinizi, diğer ruhun güvenine ve sığınağına bırakmak konusunda özgür hissedersiniz.''
''Aitliğin Kelt Çemberini Keşfedin John O'Donohue, şair, filozof ve alim, sizi, İrlanda hayal gücünün ruhani manzarasında yönlendirir. Anam Cara'da, "ruh arkadaşı" için Gaeliç, Kelt bilgeliğinin eski öğretileri, öyküleri ve nimetleri, arkadaşlık, yalnızlık, sevgi ve ölüm gibi evrensel temalar hakkında bu kadar derin kavrayış sağlar: Işık cömert İnsan kalbi asla doğmaz Eski tanıma olarak sevmek Vücut ruhun meleği Yalnızlık aydınlıktır Güzellik ihmal edilen yerleri sever Tutkulu kalp asla yaşlanmaz Benatural olmak kutsal olmaktır Sessizlik ilahi kardeşin Özgürlüğe davet olarak ölüm...''