Kendime Yürüyorum

Kısır döngünün yoldaşı yoktur.

''Yaşam çiçek “üstü” sonsuzdur.
Yaşam yer “çarpı” yüreğimizin çarpıntısıdır.''
Seviyorum yaşamla bağımı.
Ne kul, ne kuklacı, ne gösteriş budalası.

Başkalarinin gözünde aramamak kendini, kıvrılmadan, kıvılcım olup sanatla karışmak yaşamın içine ne hoş!

Bizi biz yapan söylediklerimiz değil, uygulamaya geçirebildiklerimizdir.
Ve hepimizin yaşadığı deneyimler sonucunda hayatımızla ilgili oluşturduğu bazı değerler ve çıkardığı dersler vardır.

En büyük ibadetlerden biride bunları insanlarla paylaşabilmektir...

Arayışın, cesaretin, sonsuzluğu hissedip sonlu insanın hiç çekişini yapan bir insanım.

Bahar toprağının doğum sancıları gibi umutlu ve direngen şiirler yazmaktan, yaşamı sorgulamaktan, iyi niyetli ve cesur insanları sevmekten, hakka ve adalete inan ve inandığı gibi yaşayan insanları sevmekten mutluyum.

Ne güzel demiş Plinius;

*Herkes kendisi için bir derstir; elverir ki insan kendini yakından görmesini bilsin. Benim yaptığım, bildiklerimi söylemek değil, kendimi öğrenmektir; başkasına değil kendime ders veriyorum.*

Her yeni gün yeniden doğmaktır ve sahici özgürlüğü coşkusal biçimde, insanca şiirleştirmektir.

Üzerimizde ki yıldızlı gökyüzünü unutmadan yaşama türkülerle, şiirlerle, cesaret ve sevgiyle; unutmadan çocukları ve iyi insanları birlikte yürüyeceğiz.

Şiir benim yaşam felsefem, şiirin felsefesini yazmak çok daha ciddi bir iş.
Şiire emek veren biri olarak şunu hep söylerim, her yerde her zaman söylerim; şair sahneyi dolduran değil, yaşamı yetkinleştirendir, muhaliftir, okuyandır, sorgulayandır.

Sadece sevilmek için, alkışlanmak için yazıyorsa şiirlerini, şiir şiirliğinden utanır kapatır perdelerini.
Yoksa muhaliflik nasıl derinleşecek, sahicilik kendini nasıl ifade edecek?

.Hasret Gültekin ne güzel der;

"Şairler şiirler yazıyor, ressamlar resim yapıyor ve biz ozanlar türküler söylüyoruz, dünya alışkanlıktan değil de,
sevgi ve mutluluktan dönsün diye."

Seviyorum, gönül yurdumdan, yaşadıklarımdan, acılardan ve sevinçlerden kurduğum gerçek bağla kendime yürüdüğüm bu yolculuğu...

Olcay Kasımoğlu