Sevmek Kimseye Zarar Vermez.

Bazen gidersin
Sadece gidersin...

Yağmur damlaları gökten nazlı nazlı yağarken, sessiz bir rüzgarın kanadında uykuya dalmış gibi, sessizce durup sonra uçan... yerini yurdunu arayan aşık gibi...
Sonra... sonrası mi, hep aynı masal...

Bitmeyen bir düşün içinde
Taş üstüne düşen
yağmur damlası gibi
sükutu öğüten..

Akıp gideni durup görmemizi sağlayacak olan bir dünya yaratmak ve bize hayatı yeniden iade etmek mümkün değilken, yaşamı; keşkelerle ve pişmanlıklarla söndürmek niye?
Kötülük neyi kurtarır ki, yalan neyi?
Masum birine karşı kim tanık olabilir ki?
Anlaya bilmeli insan... Gerçekten insan olan...

'Göynüm değdiğinde titremiyorsa o yürek,
sadece kan pompalıyordur' der Neşet Ertaş..

Bazende insan en çok kendine yorulur ve özlemek uzaklığın ayıramadığıdır.' der Oruç Aruoba...

Düşündüm, düşündüm de kırılan dalıma sözüm hiç geçmedi.
Halen hala sızısı kaldığı yerde neler koparır götürür sevdalı yürekten kaç ahla bir bilsek...

Hep ondan oluyor bunlar
İnsanın en az gittiği, içindekileri görmeye korktuğu yer yine kendi içidir.

Neşet Ertaş'imiz ne güzel der;

"Elini kalbine götürdü; “burası var ya” dedi. “Taşa, toprağa gerek kalmadan insanın gömüldüğü tek yer..

Kalbimle, ruhumla,
sakin ve saygın olan o yeri bulacağım
''Aşkı, sevgiyi,
şiiri ve çiçeği ıskalayıp da
mutlu yaşayabilen var mi?''
Sus ve gülü sula
Bin yıldır beklediğimsin...

Tavır, sevgi ve ilgi, bunlar bazen ilaçtır bazen de zehirdir, mühim olan sağlıklı şartlarda yaşanmasıdır.Mesela sıcak su patatesi yumuşatır ama yumurtayı sertleştirir...Bizi aşağı çeken şeyleri bırakmayı öğrenmeliyiz, hayatımızdaki her şey bizimle kalmak zorunda değil.İnsanlar dayanabilme eşiğinin kendilerini güçlü kıldığını zanneder oysa insanı güçlü kılan asıl şey bırakabilme eşiğidir...''

Olcay Kasımoğlu