İnsan, ne çok şeyi barındırır derinliğinde ve ne çok şeyi ıskalar yaşam dehlizinde...Bunun farkına varmak bazen bir ömür alır. Haklısın yaşama dair ne varsa,bıkmadan, usanmadan kendimize yolculuklar başlatmalıyız.Bu yolculuğun eni iyi yoldaşları resim,şiir, deneme yazıları, romanlar ve antik çağlara yeniden yolculuklar başlatmak, doğanın sesine ses katmak. Yaşama dair ve söylenenlere dair bir tur daha atmak atmak yaşamın dehlizlerine.
Kelimeler ve davranışlar üzerinde yoğunlaştıkça yaşamın zorlukları ile de karşılaşıyoruz. Düşünmek, düşünmek her insana verilmiş bir özellik olarak düşünülse de, maalesef bu özelliği kullanan sayısı dünya üzerinde çok fazla değil..Bunun içinde sadece bakmak yetmiyor. Gördüğünü anlamak,yorumlamak,empatı ayağını kullanmak ne kadar önemliyse, duygu ve düşüncelerde samimiyet de bir o kadar önemli. Mitoloji, insan dünyasının kilimine en büyük nakıştır. Düş dünyamızı besleyen, insan bahçemize değer katan edebiyata saygı duymak kadar önemli..
'Elimden gelse hiç konuşmazdım' der Konfüçyüs.
'İyi ama o zaman nasıl anlatacağız insanlara?' diye endişe eder öğrencileri. 'Göğün kendisi konuşuyor mu ?' diye devam eder Üstat. 'Ama dört mevsim pekala birbirini izliyor ve bütün var olanlar çoğalıyor.'
Göğün ve aşkın konuşmaya ihtiyacı yok.
Halden bilene ihtiyacı var. Hali okuyabilene. Halden anlayabilene.
'İyi ama o zaman nasıl anlatacağız insanlara?' diye endişe eder öğrencileri. 'Göğün kendisi konuşuyor mu ?' diye devam eder Üstat. 'Ama dört mevsim pekala birbirini izliyor ve bütün var olanlar çoğalıyor.'
Göğün ve aşkın konuşmaya ihtiyacı yok.
Halden bilene ihtiyacı var. Hali okuyabilene. Halden anlayabilene.
Olcay Kasımoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder