Yaşar Kemal ne güzel seslenmiş halk bilinciyle;
''Halka kim zulmediyorsa, etmişse; halkı kim eziyor, ezmişse; onu kim sömürmüş, sömürüyorsa; feodalite mi, burjuvazi mi… Halkın mutluluğunun önüne kim geçiyorsa ben sanatımla ve bütün hayatımla onun karşısındayım. Ben etle kemik nasıl birbirinden ayrılmazsa, sanatımın halktan ayrılmamasını isterim. Bu çağda halktan kopmuş bir sanata inanmıyorum. ''
Bir suskunluk yemini gibi
Bir yere ait olamamak ne hazin
Evlerinden yurtlarından sürgün
Canları bir kuş kanadı kadar kırılgan
Öfkeleri kendi gözyaşlarına tutsak
Acını dili olsa da haykırsa
Gökten ayet mi indi kıyın çocuklara
''Mühürlendikçe vicdanlar
Yüreklerde kan damlaları akıyor''
Aktıkça kirleniyor insan masumiyeti
Acılar bu kadar sesliyken
Bir insanın kaç kulağı olmalı
Yüreğinden ağlayanları duyabilmesi için
Kaç ölüme şahitlik etmeli
Öldürülenlerin ölenlerin
Sevenlerinde bıraktığı acıyı anlamak için
Cehalete direnen yürekler oldukça, susmaz şiirler !
İnsanın insana egemen olma dürtüsü, iktidar hırsı ve aç gözlülüğü, dünyanın kirlenmesinde baş aktördür.
Zenginlerin tezgahlayıp, yoksulların öldüğü savaşlara, adaletsizliğe, yalana, iç görüsüzlüğe, hoşgörüsüzlüğe, paranın kirli saltanatına, tahammülsüzlüğe, ırkçılığa, etnik ayrımcılığa, ilime-bilime düşman olanlara ve sadece dünyanın kendisi için döndüğünü sanan ahmaklara karşı durmayı onurunuz sayıyorsanız daha umut bitmedi, daha yaşanacak çok şey var dünya üzerinde...Olcay Kasımoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder