Kalbimin derinlerinden bir kuş uyandı

Yine  çiçekteyiz
Yine sevinçteyiz...

Bazı şeyler fotoğraf olmaktan çok öte♥

İnsanların eylemleri ve söylevleri şüphesiz ki, hayatla olan ilişkilerinin rengini ve biçimini de tayin eder..

Ne güzel demiş zamansız Halil Cibran;

''Ve bir kadın konuşarak,bize acıdan söz et dedi.
Ve o dedi ki,
Acınız idrakinizi saran kabuğun kırılmasıdır.
Nasıl meyvenin çekirdeği kırılmak zorundaysa, canevinin güneşi görmesi için siz de acıyı tanımak zorundasınız.Ve eğer yüreklerinizi yaşamlarınızın gündelik mucizeleri karşısında merak ve hayranlıkla dolu tutabilseydiniz,acınız da en az sevinciniz kadar harikulade görünürdü.
Ve yüreğinizin mevsimlerini kabullenirdiniz,tıpkı tarlalarınızdan geçen mevsimleri her zaman kabullendiğiniz gibi.
Ve hüznünüzün kışlarını dinginlikle seyrederdiniz.

Kalbimin Derinlerinden

Kalbimin derinlerinden bir kuş uyandı
ve uçtu gökyüzüne doğru.
Yükseldikçe, daha ve daha,
büyümeye başladı daha da.

Önce bir kırlangıç gibiydi,
sonra tarla kuşu ve kartal,
sonra bir bahar bulutu misali genleşti
en sonunda tüm yıldızlı gökleri kapsadı.

Kalbimin derinlerinden bir kuş uyandı,
uçtukça büyüdü, çoğaldı,
oysa yüreğimi hiç terketmemişti...''

Ve yaşamsal fark ediş dünyanın en pahalı şeyi; neyi taşıdığımızı, yükümüzün değerini bilmek...
Ve insan kokuları, tabiatın rüzgarı gibidir;bir aralık, bir içtenlik görmeye görsün, hemen sızar; ışığın sızdığı gibi,rüzgarın estiği gibi...

''İnsan insana lazımdır.
Ama,
İnsan
_____ İnsana''

Olcay Kasımoğlu