Acıdan Kıvranan Yüreğin

"Mutlu olamazlar ki değerini bilmeyenler mutluluğun."

Önemli olan nelere değer verdiğimiz ve neleri öncelikli bulduğumuzdur.
Her şeyi ona göre duyar, görür ve hissederiz.

”Sakin ve neşeli bir huy, duru, canlı, nüfuz edici ve doğru kavrayan bir zeka, ılımlı-yumuşak bir arzu, sevgi dolu bir kalp ve bunlara uygun olarak iyi bir vicdan”…

Dünyaya sevgi dolu bakmanın yolu başta bu iç yolculuktan geçiyor.

Yoksa bir şeyler eksik ve yavan kalır.

Hristo Botev'in şiirinde sorgulanan dünya içi hallerine bir yolculuk yapalım beraber...

"Yaşamak çok zordur, kardeşim.
Kimliksiz budalalar arasında.
Yanan ruhumun yalımlarında
Ölüyor kalbim ,onulmaz yaralı.
Seviyorum vatanımı yürekten.
Bağlıyım mirasına.Ama kardeşim
Nasıl çıldırıyorum bir bilsen
Şu ahmaklardan nefret ederken.
Bir düşünceler düşler karmaşası
Çarmıha gerdi genç ruhumu benim.
Ah, kim gelip koyacak üzerine elini
Şu acıdan kıvranan yüreğin?
Kimse ! bilmez ki yüreğim benim
Nedir kıvanç ve nedir özgürlük,
Ama çarpar durur delicesine gene
Hıçkırıklarının yankısında halkımın"

Dünyaya sevgi dolu bakmanın yolu başta bu iç yolculuktan geçiyor.

İnsan, yaşamında mutsuzsa, sevgi üretmiyorsa ne yaparsa yapsın, nereye giderse gitsin, yüreği hep üşüyecek, değil mi ki sesi müziğe dönüştüren sevgidir.

Hayal gücümüz ve düşlerimiz önemli, hayatı sevme hissi ve coşkusu verir.
Bunlar, yerini hiçbir rütbenin ya da maddi zenginliğin dolduramayacağı üstünlüklerdir.

Olcay Kasımoğlu