Doğru Dürüst

Dürüst olmakla övünülmez çünkü dürüst olmak insanlığın vazgeçilmezidir.
Dürüst olmak, herkesin herkesten bekleyip birbirinden sakındığı veremediği, verdiği zaman övünç kaynağı olarak gördüğü, ancak herkeste muhakkak olması gereken ahlaki değer.
İnsan söz ve davranışlarıyla, hayatın içinde kattıklarıyla kendine ayna olur.
Dürüstlük; İnsan onurunun ve sağlıklı toplumların olmazsa olmazıdır, insanın kendisine verdiği sözü tutmasıdır.

Dürüst insan verdiği sözün farkındadır ve sorumluluk yüklendiğini bilir.
Haksızlık yapmaz, yapana da o fırsatı vermez.
Duyarlıdır; ezileni ezmez, ezene de seyirci kalmaz.
Ne kadar acıtsa da haksız olduğunda kendi aleyhine karar vermesini bilir. Yapılan yanlışının sorumluluğunu ve sonuçlarını üzerine alır.
Başkalarına fatura kesmez, yalan limanına sığınmaz.
Dürüst insan; 
Cesur, merhametli ve vicdanının sesini dinler, dimağını törpülemiştir asla bencil değildir.
Bütün bunların toplamında; “dürüst” olmak kadar “doğru dürüst” olmakta ayrıca erdemdir.
Çünkü çoğu zaman dürüst olmak yetmiyor.

Kendimiz için kurallara uygun doğrularımız vardır ve bu kuralları savunuruz.
Savunduklarımızda samimiyizdir.
Başka insanların doğrularını desteklediğimiz zaman yanlışsız, dürüst insan oluruz.
Eksik bedenlerin içinde bilge bir ruh olmayı başaramadık.
Dilimiz yüreğiyle konuşmuyor, kimi zaman riyakâr kimi zaman samimiyetsiz!
Gelin sadece “dürüst” değil “doğru dürüst” olalım. Bilge yanlarımıza daha çok duyarlılık katalım.
Unutmayalım her gönül başka bir gönülde ışığa durur ve ışığıyla dünyayı aydınlatır.

geçer devran, geçer günler, geçer ömür elbet
kocaman yüreğimiz, kocaman ellerimiz
kocaman düşlerimizle kurmaya çalıştığımız ilişkiler dünyası
her suskunlukta vardır elbet yarım kalmış bir yaz fırtınası
bu yüzden dalı kırılmayanların masalı olmaz...

Olcay Kasımoğlu