Ölüm her yerde

''Hangi sözcük anlatır nasıl yandığımızı

Küle dönmüş bir yangın ortasındayken ömür...''

Bir düşünce; her kesimin dünya görüşüne-ideallerine ve yaşamına iyilik aşılıyorsa evrenseldir.....

I.

Ölüm
Her yerde beklerken
-----------------------
Mevsim hazan mevsimi
Mevsim ayrılık mevsimi
Nereye dokunsam
Tarifi olmayan
Bir hüznün sarmalındayız

Durmadan
Yüreğimizin üstüne
Gözyaşı dökülüyor
Alnımızın çizgilerine
Kederler izini vuruyor
Neyin öcüdür bu Allah aşkına
Turnalar
Katar katar göçüp gidiyor
Yapraklar üşüyor
İnsanlık ölüyor

II.

Oysa
Tomurcuk tomurcuk açmak için
Dünya çiçekleri
Sevgisizlikle solmamak için
Yaprak yaprak
Umut ister
Sevgi ister
İncelik ister

O zaman
Yüreklerimizi
Sonsuz bir sevgiye kilitleyip
Umutla özlemle
Geleceğe dair
Apak düşler kursak

III:

Belki biraz yorgun
Belki biraz durgun
Yine de umutlu
Yine de mutlu
Sevgiyi işleyip
Bütün alemlere nakş etsek

Ve
Kinleri
Düşmanlıkları
Kötülükleri
Bu sefil ihanetleri
Kaf dağının ötesine
Zamansız sürgünlere göndersek

VI.

Her şeye rağmen
Yüreğinde
Umut taşıyan çocuklar olsa
Baharlar
Onların gelincik dallarını süslese
Dünyanın dört bir tarafında
Barışa ve umuda
Şarkılar söylense
Nasıl olsa ölüm her yerde

Olcay KASIMOĞLU