Özledikçe sessizleşir insan...

Bir Türlü Vazgeçemediğim

Takvimler dökerken hırçın yüzünü
Bir şafakla yeniden doğar gökyüzü
Benimse artık, seyri seferde gençliğim
İçimde ise yaşanmışlıkların yılgın ayak sesleri
...kendi ezgisine suskun, coşkusuna bozgun
O zaman, bu neyin meydan okuması, şimdi ?

Suyla susuzluk arası
Aranıp dururken
Geçip giden gençliğimi
Acısı acemi çocukluğumu
Hiç bir yere demir atmayan düş kırıklığı mı
Aranıp dururken
İçimin duvarları yıkılıyor
...yanıyor canım, yanıyor ömrüm

 Şimdilerde
...bir yolculuk düşüyor aklıma
Yüzüm de bir ömrün atlası, çetelesi olmayan
Çıkıp gitsem diyorum, dönüşü olmayan limanlara
Acıları; umutla, sabırla bezeyen içim
Ey içim, bu yolculuk nereye kadar, soruyorum ?

Sonra; hayat fısıldıyor
Zamanı mı olurmuş gitmenin
Bir düşü toplamadan daha
Çevir soluğunu göğe
Yaslan mavi göğün göğsüne
Nefesinle aydınlansın gökyüzü
...daha bitmedi umut
Daha son tango edilmedi
Yıllar yüzünü dökmedi, daha

Yaşam gelip, çeviriyor
...içimin dümenini
Yürü dostum diyor
Çığırıyor içime,
Geçmişin şehrine bakıp durmakta
...neyin nesi
Su olsam sensiz akmam diyor
Beni alıp, senin koylarına getiriyor
Su oluyorum, sana akıyorum

Sonra, gözlerin düşüyor aklıma
Demli bir çay gibi, içimi ısıtıyor
Sahi, hangi kır çiçeğine sevdalısın ?
Hangi yoldur yürüdüğün ?
Yollar değil midir yıllara eşlik eden
Ölmemiş binlerce öykünün serüvencisi gibi

Avucunda hangi yıldızlar var ?
Yüzünün atlası hangi iklimden ?
Biliyorum, bir şeyler var
Senden bana gelip
İçimi maviye boyayan
Bir ışık yumağı gibi
...yıldızlı geceyle buluşturan
Bir şeyler var, sözün libasında
Bir türlü vazgeçemediğim..

Olcay KASIMOĞLU