YAŞASIN SANAT, SANAT SEN HEP YAŞA..!

İnsan; yenilenmek, gelişmek ve bütünlenmek için sanata sığınır, öze değmiyorsa, ne işe yarar sanat ?

Sanat, sonsuz dokunuşlar ve istikrar istiyor.
İnsanın ruhuyla dokundunduğu her şey; bilince yepyeni oyun taktikleri öğretebilir.

Kitap kokusunun, insan kalabalığının, ayak seslerinin iç içe geçtiği bu kitap cennetinde, yaşamın ortak nabzı yine sanat ve sanatı anlamlı kılan insan faktörüydü.

Hepsi değerli, hepsi yaşama dair bir anlam ve mana peşinde. Sorgulayan bilinç, anlam katan sevgi iç içe geçmişti. Stantları küçük evlere benzettim ve bu evlerin bahçelerinde kitaplar harman yerine dönmüş. Kimi okuyucu sadece seyrediyor, kimi kokluyor, kimide dokunup bir önü bir arkayı çevirip, gözleriyle süzüp yerine koyuyor. Kimide hem dokunuyor, hem kokluyor, hemde alıp koynuna koyuyor, söyleşeceğiz seninle der gibi, kendi bahçesi için tomurcuklanmış kitapları alıyor.

Bu kadar yoğunluk ve şamata içerisinde, herkes bir ahenge içinde, kalpler aynı amaç için çarpıyor. Ne savaş çığırtkanlıkları atılıyor, ne şehrin göbeğine beton dökme planları yapılıyor, nede politikanın çığırtkan ayak sesleri duyuluyor, kitap kokusu burnumuza sırnaşıyor.

Bilgi ve eylem, insanı değiştiren iki temel araçtır. Ne sırf bilgi, ne de sırf eylemle köklü bir değişim gerçekleştirilemez.

Üreten insanların saygısını ve başkalarındaki “En iyiyi bulabilmek” ve dünyayı olduğundan biraz daha iyi bırakarak terk etmek, sırf siz yaşadınız diye bir insanın daha rahat soluk almış olduğunu bilmek… İşte, başarmış olmak budur.

Neye inanıyorsak oradayız, neyi seçiyorsak onu yaşıyoruz.

Neyin ne olduğunu anlamak, insanı besler.
Toplumdan haberdar olmazsanız, bi haber haber yaşarsınız.

Sanatın bütün dalları evrenseldir. Açalım pencerelerimizi: girsin içeri aydınlanmanın ışığı.

Yaşama değer katan sanat, hep öncü olmuş ve farkındalık yaratmıştır. Yaşamın; aydınlık,güzel ve düzenli bir nitelik taşıyabilmesi için bu dünyaya; edebiyatla, şiirlerle,resimle tutunmak ne hoş..

TÜYAP görevini yaptı, şimdi sıra okurda..İ
İnsan insana tutunarak yaşar. İnsan, insanla çoğalır..

Olcay Kasımoğlu