Translate

25 Nisan 2019 Perşembe

Hüznün her tonu

Ne zaman iki insan sevse, başkalaşır dünya, tutkular ten olur, düşünce tenleşir; ruhlar özgürleşir, yok olur prangalar. Dünya penceresiz, gönül tülsüzdür artık.
Koşulsuz sevgi, insana kendi olma özgürlüğü tanır. Kişiyi, kendi hayatıyla ilgili seçimlerinde özgür bırakır.
Aynı zamanda içinde umut vardır, düşlere tohumlar eker. İnsanın seçimlerine ambargo koymaz.
Kalmak yada gitmek için nedenin olmadığında, kalmana yada gitmene neden olan seçme Farkında-lığını, kendinin sorumluluğunu, görüş ve hissediştir, aynı zamanda koşulsuz sevgi.
Sevgi özverilidir, özden vermeyi bilir ama asla fedakar değildir. Fedakarlık katlanmayı gerektirir.
Özveri besleyicidir. Özveri gösterene de gösterilene de keyif verir. Özveride bulunmak kişinin içinden gelir. Çünkü kaynağı öz’dedir.
Fedakarlık tüketicidir, fedakarlık gösterende de, yapılanda da, öfke biriktirir. Çünkü fedakarlık katlanmayı ve takdir beklentisini, fedakarlık yapılan kişi için de, hiç de hoş olmayan minnet borcunu içerir.
Katlanmak da, minnet duygusu da öfke biriktirir. Fedakarlığın kaynağı nevrotik ego’dur.
Çoğu insan tarafından öyle olduğuna inanılsa da, fedakarlık sevginin özelliklerinden biri değildir.
Anlamlı ve değer bilinci içeren sevgi anlayışında açlık yoktur.
Şimdiye kadar okuduğum bir çok şair ve yazarın kendi öz yaşamlarında, beni en çok etkileyenlerden biride Frida Kahlo'dur. 
Bütün bir ömre, acıyı ve sevgiyi iç içe sığdırıp yaşayanlardan biri olmuş.
İyi bir ressam olmanın yanında, düşün dünyasını fırçasına yansıtırken, hüznün her tonunu, sevginin her boyutunu da görmek mümkün.
''Yaşamın mimarıdır sevgi; kendi inşaatını,yurdunu; evrenini yaratan; bütün değişimlere rağmen hiçbir zaman değişmeden saf halinde kalıp, her daim aranacak olan soylu şey.''
Bu soylu şey, korunmayı hak eden yüce bir değerdir ve sevgi koşullara bağlı değildir.
Yunus Emre’nin “Sevelim sevilelim” sözündeki sırrını kuşanarak; yollara-yolculuklara, sevgilere, tadını bütün bunlardan alan hakiki sevmelere ''Hiç'' olunmanın koşulsuzluğuyla, tartıya- kefeye gelmeyen saf sevdalara minnetle..

Olcay Kasımoğlu

Hiç yorum yok: