Sadakat; onu taşıyacak gücü olmayana çok ağır gelebilir.
Ölüm gibidir SADAKAT, pazarlığı olmaz.
Bazen hayat öyle zorlar ki; unutursun kim olduğunu, nereden geldiğini..
Öyle acır ki için, değiştin sanırsın oysa bazı acılar hiç kapanmaz...
Bazen hayat öyle zorlar ki; unutursun kim olduğunu, nereden geldiğini..
Öyle acır ki için, değiştin sanırsın oysa bazı acılar hiç kapanmaz...
Ve herkes doğasının gereğini yapar.
Masalımızda olduğu gibi;
Göçmen kuşun adı İhanet, serçenin ki ise sadakat.
Masalımızda olduğu gibi;
Göçmen kuşun adı İhanet, serçenin ki ise sadakat.
Aşk bu; yazın alevi sarmış iki sevgiliyi, gözleri yüreklerinin sözcüsü…
Masallarını yazacaklar tarihe.
Söz vermişler, böyle aşkta ayrılmak yakışmaz ama ah biri tutsa şu zamanı…
Yaz bitmiş sonbahar kışın habercisi.
Kış sanki aşkın celladı. İhanet, gitmem gerek kalırsam ölürüm dedikçe;
Sadakat:
- Gitme, kuytu bir köşede bekleyelim baharı!
Diye yalvarırmış.
Yüzünüzde ki tebessümü görür gibiyim.
Hepimiz fedakârlığı sadakat yapmalı der gibiyiz. Öyle de olmuş. Sadakat sevgiyi seçmiş.
Göçmem kuş güçlü, uzun yolculuklara dayanıklı, serçe ise sadık ama gücü yok kanatlarının ve bilmez uzun yolculukların derdini tasasını.
Sevgi var ya sevgi işte gücü onda.
Demiş ki:
- Dayanırım, yeter ki sevgilim olsun yanımda.
Başlamış zorlu yolculuk.
İhanet ve sadakat çıkmışlar yola. Yavaşladıkça sadakat ihanete sesleniyormuş:
-Ha gayret, kışı geçip varmalıyız bahara.
Demiştik ya güçlü kanatları yırtıp geçerken kuvvetli rüzgârları ihanetin, yoruluyormuş sadakat. Yine de inanırmış ihanetin onu yarı yolda bırakmayacağına.
Çok bitkin düşmüş, artık, son gayretlerini verip ayrılmazken sevdiğinin peşinden seslenmiş:
- Biraz dinlenelim, zaman tanı bana.
Göçmen kuş bilirmiş ki durmak yok olmak demek!
- Durursak fırtına yutar bizi, hadi biraz daha gayret. Bak okyanus yakında .
Güç, derman kalmamış kanatlarında serçenin…
Seslenmiş:
- Sen uç kendini kurtar. Sonra ben yük olurum sana.
Fedakârlık yakışır adı sevgiyse yaşanan sadakate.
İhanet son bir kez bakıp gözlerine sevdiğinin uçmuş uçmuş uçmuş…
Kaybolmuş
Sadakat düşerken okyanusun derin mavi sularına, aklında sevdiği, dilinde ise şu sözler varmış.
“ Ben okyanusun mavi sularında minik bir sadakat, sense yeni baharının koynunda koca bir ihanet…”
Masallarını yazacaklar tarihe.
Söz vermişler, böyle aşkta ayrılmak yakışmaz ama ah biri tutsa şu zamanı…
Yaz bitmiş sonbahar kışın habercisi.
Kış sanki aşkın celladı. İhanet, gitmem gerek kalırsam ölürüm dedikçe;
Sadakat:
- Gitme, kuytu bir köşede bekleyelim baharı!
Diye yalvarırmış.
Yüzünüzde ki tebessümü görür gibiyim.
Hepimiz fedakârlığı sadakat yapmalı der gibiyiz. Öyle de olmuş. Sadakat sevgiyi seçmiş.
Göçmem kuş güçlü, uzun yolculuklara dayanıklı, serçe ise sadık ama gücü yok kanatlarının ve bilmez uzun yolculukların derdini tasasını.
Sevgi var ya sevgi işte gücü onda.
Demiş ki:
- Dayanırım, yeter ki sevgilim olsun yanımda.
Başlamış zorlu yolculuk.
İhanet ve sadakat çıkmışlar yola. Yavaşladıkça sadakat ihanete sesleniyormuş:
-Ha gayret, kışı geçip varmalıyız bahara.
Demiştik ya güçlü kanatları yırtıp geçerken kuvvetli rüzgârları ihanetin, yoruluyormuş sadakat. Yine de inanırmış ihanetin onu yarı yolda bırakmayacağına.
Çok bitkin düşmüş, artık, son gayretlerini verip ayrılmazken sevdiğinin peşinden seslenmiş:
- Biraz dinlenelim, zaman tanı bana.
Göçmen kuş bilirmiş ki durmak yok olmak demek!
- Durursak fırtına yutar bizi, hadi biraz daha gayret. Bak okyanus yakında .
Güç, derman kalmamış kanatlarında serçenin…
Seslenmiş:
- Sen uç kendini kurtar. Sonra ben yük olurum sana.
Fedakârlık yakışır adı sevgiyse yaşanan sadakate.
İhanet son bir kez bakıp gözlerine sevdiğinin uçmuş uçmuş uçmuş…
Kaybolmuş
Sadakat düşerken okyanusun derin mavi sularına, aklında sevdiği, dilinde ise şu sözler varmış.
“ Ben okyanusun mavi sularında minik bir sadakat, sense yeni baharının koynunda koca bir ihanet…”
Velhasıl İHANET VARSA hayat doğru yaşanmaz...
Olcay KASIMOĞLU
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder