Sağır dilsiz yarınlar yarattık

 Keşke olmasaydı dediğimiz zamanlar, kaçırılmış hayatlar, kaçırılmış fırsatlar,

dönüşü mümkün olmayan kayıplar, zamana yenilen günler, saatler
telafisi olmayan keşkeler, harcanan hayatlar, harcanan duygular,boşa geçen bir ömür.
Neresinden bakarsan bak hüzün,neresinden bakarsan bak yenilen bir hayat.
Keşke olmasaydı dediğimizde, gecikmiş itirafın acısı..

Keşkesiz bir umut ,keşkesiz bir hayat, keşkesiz bir aşk, keşkesiz bir yaşanmışlık var mıdır ?
Keşkesiz bir hayatı yaşamak ne kadar zor görünse de ''keşkeleri azaltmak mümkünken'' hiç yapmadım, denemedim, risk almadım, savaşmadım demek de yaşamda bir kayıp değil midir? 

Hayat dediğin suda akan, yaprakta yeşile duran, kimi zaman da zorlu bir patika...
Hiç ummadığımız bir yerde eser, eserde kırar kolumuzu, kanadımızı.
Hiç beklenmeyen bir zamanda alır sevdiklerimizi.
Bizi aşksız, sevdasız, korunaksız koyar..!

Vardır herkesin bir kusuru; kimi sırtında kimide ruhunda taşır.
Hayat geçer, her şey geçer, biter zamanla, silinir gider. Zaman kimseyi beklemez...bir tek sevda kalır..!

bu çağ 

dipsiz kuyunun karanlığı
görünmüyor sakladıkları

maviler hanidir küskün
ortalık kara
gözlerde yırtıcı hüzünler
ölüm ki
neşterin ucuna takılı

hak
haktan yana
sürgün yemiş
her taraf tuzak

dünya denen
şu garip evrende
hak
yamyamın midesinde
hakka uzak

rivayetlerle avunurken
bilmediği ise kader

aydınlanmanın ışığında
kendim olmayı
seçtiğimden beri
düşle
gerçeğin
kesiştiği o an
ilk ateşte
ellerini ısıtan insanlar
düştü aklıma
aklım ellerinde

oysa şimdi
mermere işlenen geçmiş
güneşi kırılgan
ay ışığını
küskün kılmış

sabahına güneş
içimizi ısıtmıyor
kızıl gün
akşama varmıyor

denizlerin ötesi
maviye çalmıyor
gökyüzü
turnaları ağırlamıyor

mutluluk
vurgun yemiş
kıldan ince
hesaplı
kitaplı

aştığımız çağlar
teknolojiyi özgürleştirirken
sınırları kaldırırken
dünya içinde
kendimiz olan duygularımızı
kendi ateşimizde yaktık
bir damla suda bitirdik

yaralı
güvensiz
sevgisiz
tutuk
kör
sağır
dilsiz
yarınlar yarattık..!

Olcay kasımoğlu