Yüreğimin Bahçesi

Gelirsen; güneşe demlenmiş gözlerinle gel
Ve mutluluğu koymalısın sol omuzuna
Bakışlarında hayat olmalı, canım diyen
Kinden, nefretten, her tülü koşullu sevimsiz tuzaklardan arınarak gelmelisin bana
Hayatı benimle taşıyacak kadar yürekli olmalı yüreğin
Asla çıkarlar üzerine sözleşmemeli
Avuçlarının içi her dem emeğin çizgileriyle dolmalı
Gelirsen; küçük hesaplardan arınmış, kocaman hesapsız yüreğinle gel
Getirmelisin; bakmaya doyamayacağım umut dolu göz bebeklerini, almalısın yanına
Yüreğimi yüreğine katan, gülüşlerini de almalısın yanına
Ardında bıraktığın; bütün o aydınlıkları gölgeleyen basma kalıp, sevgisiz, bilinçsiz iç yakınmaları silerek hafızandan akmalısın yüreğime
Umudun, aşkın, emeğin suladığı gül goncalarını getir bana
Getirmelisin; gelirken, bütün yaşanmış acılara, çaresizliklere inat,
inanmalıyız seninle ve içimize güneşi salmalıyız
Hayatla başa çıkabilecek kadar yürekli sevdiğim
En küçük yalanda parçalanacak kadar yumuşak bir yüreğin sahibi sevdiğim
Gelmelisin; bana gelirsen, mavi umutlarını da topla gel
Bir ceylanın yavrusu kadar masun, bir aslan kadar yırtıcı olmalısın yola çıktığın anda itibaren
Seni anlamam için sesini de bana getirmelisin
Yüreğinden diline gelen her sözcüğü içmeliyim, içmeliyim ki sende seni bulsun
Yasemin kokulu saçlarınla gel, topladığın kır çiçeklerini de getir
Yüreğinden dökülen nehirleri getir
Yanına alarak gel, bütün yaşanmamış hasretlerini
Duy kalbimin sesini duy !
Gecenin karanlığında yıldızlara tutun, tutunda gel
Gel de; yüreğimin bahçesi seninle açsın sevdiğim.!.

Olcay Kasımoğlu