HEPİMİZ SEVGİYİZ..!

Öyle bir yaşamın içinde güne durdum ki, cenneti de gördüm cehennemide
Aşklar geldi... yüreğimin en diplerinde yelkene durdu.
Hiç sarsılmadı sevdaya inancım, göğsüme hep sağanaktı sevda
İnsan yanımı hiç satmadım dünya malına
Yangınlara durdum; rüzgarda bendim, suda... 
Yaşam bir bütünmüş, anladıkça, ezber bozmuşum
Kalbime giden yol nereyi mesken tutarsa
Kitaba, şiire, sevdaya...sıcak insan koylarına
Ben oralara aktıkça, kendime dolmaktayım
Bazen şaşırdım hallerime... 
Sonra dedim ki söz ver kendine,
Gökyüzünü seviyorsan Aç kanatlarını uçsuz, bucaksız havalansın
Dalgalar martılarla dans etsin...
Sevdiğinin sinesinde aşka durduysan, bırak sinende aşk çoğalsın... 
Yalnızlık kimsesizlik değildir, yalnızlık başka insanların anlamını kavradıkça aşilirmiş. 
Kendime bitmeyen yolculuklar yapmaya başladığımda, bütünlüğüme sahip çıktıkça yalnızlığı kendime sevdirdim. 
Öyle çok değerliymiş ki zaman Kendimi sevdikçe anladım 
Usta,sevgiyi seçen kişiymiş Her durumda, her koşulda. Anladım...
Hepimiz sevgiyiz. Ve sevgi sahip olduklarımızı paylaşır... Sevgi her şeydir...

Sen istemedikten sonra, içinde ki yaralar güneşe çıkmaz...
Sen istemedikten sonra, kim dokunabilir acılarına ?
Kim mutlu edebilir seni, sen istemedikten sonra ?
Sen kendini sevmedikten sonra,hangi sevda yüreğinde açar söyle ?
Sen görmek istemedikten sonra, bütün dallar çiçeğe dursa ne olur
Yeter ki yürekli ol, içindeki dünyayı tüketme !
İçindeki yaşama sevincine gülüşlerini yatır, yaşam senin elinde...

Olcay Kasımoğlu