Ne Güzel Demiş;Onlar Oluşurlar♥

"Tanıdığım en güzel insanlar, yenilgiyi, acıyı, mücadeleyi ve kaybı yaşamış olan ve diplerden çıkış yolunu kendileri bulmuş romantik ve anarşist olan insanlardır. Bu kişiler yaşama karşı geliştirdikleri kendine has takdir, direniş, duyarlılık ve anlayışla ; şefkat, nezaket, bilgelik ve derin sevgiden kaynaklanan bir ilgi ve sorumlulukla doludurlar. Güzel insanlar öylece ortaya çıkmazlar ; onlar oluşurlar "
Elisabeth Kubler Ross

Acıda insanı eğitir, olgunlaştırır doğrudur..
Lakin ''olgunlaşmak'' sadece acı çekmekle olmaz, olmamalı !
Acıyla tanışmak acıyı yaşamak insanları eğitir eğitmesine ama tek başına '' yaşam olgunluğu için'' elzem değildir.
Ders alabiliyorsak yaşadığımız şeylerden ancak o zaman olgunlaşırız..
Yaşadıklarımızın sorumluluğunu üstümüze alabiliyorsak yaşama dik yürürüz...
Bunu acı- tatlı diye sınıflamak yersiz, ancak ikisini de birlikte yaşarsak, deneyimleyebilir sek olgunlaşırız.

Ne yani hayatta hiç mi gülmeyeceksin?
Güldüğün zamanda sana ders veren, seni çocukça düşüncelerinden çekip olgunca düşündürmeye sevk eden, kısacası güldürürken olgunlaştıran bir çok film, kitap, tiyatro var bu hayatta... Zaten hayatın kendisi çoğu zaman bir tiyatrodur.
Gülerken, içimizin nasırlaşmış kuytularına enerji göndeririz, eritiriz gülüşlerimizin içinde bize acı veren yaşanmışlıkları.
Aslında hayat bir senfonidir ve bu senfonin bütün parçalarından nasiplenmek akıl işidir.

Lütfen ! sevdiklerinize, çocuklarınıza sadece acıyla olgunlaşır insanlar demeyelim..
Aksi takdirde hepsi mazoşist, hepsi pesimist olgun olacaklar..
Yaşadığı, üzerinde bulunduğu dünyanın ağırlığını hissedip, bir köşede fazlaca olgunlaşıp çürüyecekler.
Bunu hiçbirimiz istemeyiz, olmasında zaten...

Yoksa; sadece ''acıyla, kederle'' olgunlaşan ruhların bir tarafı hep üşüyecektir.
Bu insanların yalnızlığı, dilsizlerin yalnızlığına benzer...
Acılar insana sebat katar katmasına lakin sevinçlerdir bizi hayata harmanlayan,umudu diri tutan !!

Olcay KASIMOĞLU