Biz bu hikayenin sonunu boşluğa bıraktık...

Yürürken başını çevirip zemin kattaki pencerelerden içeri bakmayanınız var mıdır?" Diyen Fransız fotoğraf sanatçısı Floriane de Lassee; "Inside Views" adını verdiği fotoğraf serisinde çatılara tüneyip metropollerin uyku tutmayan, yalnız sakinlerini habersizce fotoğraflamış.

Metropolleri, insan oğlunun aşırılığının, dahiyaneliğinin ve çılgınlığının yansıması olması sebebi ile tercih ettiğini söyleyip eklemiş; "Bizleri yutmak üzere."

2016'da Floriane de Lassée'nin kadınların endişe verici durumlarına tanıklık ettiği Rajasthan'da (Hindistan'ın Kuzey-Batı eyaletinde) çekilmiş fotoğrafların estetik gücüne hayran olmamak mümkün değil.

Yaşamın yer ve zaman problemi yok. Çünkü insanın olduğu her yerde bir hikaye ve hikayeye eşlik eden yaşanmışlıklar var.
Özellikle seçtiğim ve paylaştığım her fotoğraf kendi içinde derya-deniz.

Sadece bir gezi veya bir gezintide öylesine fotoğraf çekmekten çok öte bir derinlik bu. Her karenin bir ruhu var.

'''Her fotoğraf, incelenen bir kompozisyonda sembolik elementleri sentezler ve iç gözlemi ve izleyiciye meditasyon yapan derinlik kazanır.''

''Varlıklar” insan vücudunun aklımızdaki yeriyle oynuyor. Vücudumuz sınırlarımızı oluşturur; insan ruhunu taşır ve sınırlarlar.
Ne anlattıklarımızla ve ne sakladığımızla hangi hikayeleri anlatırız?
Dünyaya ne göstermeyi seçiyoruz?
İnsan vücudu gerçekten bütünüyle “gösterilebilir” mi?''

Fotoğraflar arındırıcı bir ateş gibi, hem yakıcı hem serinletici.

Bu arındırıcı ateşin;
Düşünmeye, zamana karşılık gelen kırılgan ışığın, yalnızlıkla işaretlenmiş bir dekorun birleşmesiyle; hepsi temel insan haklarına saygı gösterme mücadelesinin bilincini gerektirir.

Bu titizlikle, derinliğin içsel boyutlarına yolculuk yapmış.
Deklanşörüne basarken bir boşluğu doldurmaktan ziyade ruhların boşluğuna doğru aralamış tülleri...

Karanlığın içinde kalan gölgelerle dans etmiş.

Hayran kaldım.

Olcay Kasımoğlu