Acılardan uslanmış olarak

Anlamlı yaşamak işimiz gücümüz olmalı♥

Bakınca görsellere aklıma; “Ancak uyanık ve sağlıklı doğası olanlar, güneşin, her gün apaçık, yeniden yükseldiğini anımsarlar.” ve yaşamın içerisinde, düş güçlerinin sınırsızlığında, doğayla kalp kalbe konuşabilirler, diye düşünmeden edemedim.

Görmek, yaşamaktır... Vuslattır, görmek... 
Bu resimlerde hepsi var, mevsimlerin devir-teslim töreni gibi.. insanı çığlıklıyor başka koylara

Doğal Yaşam ve Başkaldırı kıtabının yazarı ''Henry David Thoreau'' ''insan vazgeçebildiği eşya oranında zengindir.” fikrini savunuyordu. Ona göre insan, toplumun ve sistemin kendisine dayattıklarını reddetme cesaretine sahip olduğu sürece, kendi istediği koşullar içinde yaşayabilirdi.

Bedenimiz her geçen gün ne yaşadığını bilmeden eksiliyor.
İnsan doğasına, tabiata; prangaları vuran zihniyeti, bağnaz öğretileri ancak evrensel bir aşkla koruyabliriz.

En yorgun nehir bile dolanıp ulaşır denize..
Elitis der ki; ''Örselenmelerin, coşkuların büyük depremlerinin ummanında yorgun nehirler gibi -hep bir deniz düşüyle- akıyor ve yaşıyoruz'' Bizlerde...

Değilmi ki  bundan sonra; yaz rüzgarları saçlarımda esse, hiç konuşmasam/ Bu yorgun, bu üzençli yüreği / Benim değilmiş gibi, yedi deryalar içinde kızgın güneşe bıraksam/ Bir derenin kenarında bir tarlanın ekininde /Bir dağın başında bir yaylanın düzünde/ Dıyar dıyar dolaşsa, yansa küle dönse ve arınsa/ Acılardan uslanmış olarak yürek yurduma tekrar kement atsa/ Ve ben; yüzü ışığa, gerçeğe yönelmiş bir sevda barınağında dünyaya gözlerimi yeniden açsam...

Olcay Kasımoğlu

Görseller: sorolla