Translate

3 Temmuz 2019 Çarşamba

Yaşam bizim nazlı bahçemizdir !!

Yaşamdan; bize ne yansıyorsa, o biz davet ettiğimiz için buradadır.
O bizim kendi varlığımızdan gelmektedir.
Bu algı; evreni ve içindekileri onurlandırmadığımız anlamına gelmemeli aksine bize yansıyan bu güzellikleri içselleştirmemizdir ''onlar ve siz'' ayrımını ortadan kaldıran.
Yaşam, bizden; kendi gücünüzü,benliğiniz keşfetmeye cesaret edin diye bağırıyor.
Bunları; dört mevsimle ''yağmurla, karla,rüzgarla,güneşle'' bize sık sık hatırlatıryor.
Bu yaşamı ertelemeyin, bir başka “uygun” anı beklemeyin, şimdi yaptığınız seçimler küçük görünse de ''kendinizi olduğunuz halinizle'' kucaklamanın ödülü size özgürlüğünüz olarak dönecektir.
Yeter ki siz buna inanın diyor, inanmaksa tamamen bize kalmış, ne dersiniz, çok geç olmadan, yaşamın yüreğine yüreğimizi değdirmeye değmez mi?
Kanatlarımızı enginlere açmaya, keşkeleri olumlamaya, kabimize aldıklarımızla aydınlık bir umuda elele yürümeye değmez mi ?
Yetersizlik ve güvensizlik duyguları yaşamın her alanında karşımıza çıkar.
Onu göğsümüzde büyütmediğimiz sürece geldikleri gibi giderler.
Bakış açımız,algılama zerafetimiz bütüncül olduğu sürece yaşamın yedek oyuncuları değil, yaşamın göbeğinde terimizi akıta akıta, kana kana içerek bu yaşamın gerçek sahibleri biz oluruz.
Değil mi ki ; yaşamda dik durmak için illa da biri ve birilerinin varlığına yaslanan, sadece ondan beslenen, sürekli ihtiyaç duyan benlik en küçük bir çekilmede yerle yeksan olur.
Bize yol göstericiler olabilirler, farklı zenginlikler katabilirler lakin bizim adımıza hayatı yaşayamazlar. Hayatı deneyimleyecek olan da, yenileyen de bizim irademiz ve azmimizdir.
Bilinçte ilerleme, algılamada derinlik kendi içimize yapacağımız yolculuklarla mümkündür.
Doğa, insanlar bize sadece farklı pencereler açar. Bu pencerelerden bakan gözler bizimdir, hiç kimse başkasının yerine göremez, hiç kimse başkasının yaşam soluğunu, onun yerine üfleyemez.
İnsan kalabalıklarında içimize yapacağımız yolculuklardır bizi bütüne ulaştıran.
Bizi mücadeleci ve yaşam savaşçısı kılan.
Yolu yolumuzun üstünden geçen güzel insanlarla, yenilenmek, nakışlanmak ve yaşama esinlenmiş bir renk armonisi çizmek de yine bizim kendi elimizde.
Yaşam daha sade ve çok daha hakiki bir şeydir ve herkes kendi yaşamının bahçıvandır.
Yüreğine ne ekerse onu biçer !!
Bu dünyada ne nüshayız ne asıl;
Olcay Kasımoğlu

Hiç yorum yok: