Her günün; yeniden doğmak olduğu, her nefesin ışık süzmesiyle yeniden yaşamak olduğunu, özlemlerin, ihanetlerin olmadığı bir erguvan imparatorluğunda yaşam tacımı takıp, içtenlik, erinç, coşku ne varsa olanca görkemiyle yaşamaktır dileğim.
Artık mutlu olmak kadar acılardan da öğrendim hayatın bir gelişme olduğunu.
Binlerce rengin içerisinden sıyrılıp, mutluluğun rengine tutulmuş hayatı kucaklamaktır dileğim.
Bilmez olur muyum hiç, mutluluk da bir gelişmedir...
Binlerce rengin içerisinden sıyrılıp, mutluluğun rengine tutulmuş hayatı kucaklamaktır dileğim.
Bilmez olur muyum hiç, mutluluk da bir gelişmedir...
Yürek bir kez görür, sonra hep gözler görür, sıcaklığı bir ağustostur artık.
Doğan gün ışınmalarının altında, kendi deryamı enginlerde bulmuşum, bir yitip bir yükselen dağlar gözümde kartal yuvasıdır artık...
Doğan gün ışınmalarının altında, kendi deryamı enginlerde bulmuşum, bir yitip bir yükselen dağlar gözümde kartal yuvasıdır artık...
Ve bundan sonra yaz rüzgarları saçlarımda esse, hiç konuşmasam; bu yorgun, üzençli yüreği, benim değilmiş gibi yedi deryalar içinde kızgın güneşe bıraksam.
Yansa küle dönse arınsa, diyar diyar dolaşsa, acılardan uslanmış olarak tekrar yürek yurduma kement atsa, fenamı olurdu yaşamak?
Mavi bir çığlık şehrinden geldim
Hadi kalk silkelen
Sonsuzluğun şafağı söküyor
Gün senin yaşam bizim
İçindeki hazineye çiğ düşürme
Hadi kalk silkelen
Sonsuzluğun şafağı söküyor
Gün senin yaşam bizim
İçindeki hazineye çiğ düşürme
Olcay Kasımoğlu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder