Herkes kendi aktığı yatağı bulacak...

Hepimiz bunaldığımızda bir çıkış tüneli aramaz mıyız, dayanacak sağlam bir kale, yaşımız ne olursa olsun sıcacık bir kucak aramaz mıyız?

Şefkat duygusunu besleyen ve geliştiren ''en güvenilir şefkat abidesi'' bana göre tanınan özgürlük içerisinde gelişen sevgidir.
Biz buna güven ya da uyum, bütünlük de diyelim; bir kişinin niyetiyle davranışları birbiriyle tutarlıysa, uyum içindeyse, içi dışı birse o kişi bütünlüğe sahiptir.

İnanırlığı ve güveni yaratacak olan da uyumdur. Zaten uyumlu insanlar kendi derin değerleri ve inançları ile ahenk içindedirler, özleriyle sözleri birdir. Aynı zaman da bu bütünlük tevazuyu da içerir. Bütünlük zor olduğunda bile doğru şeyi yapma cesaretini verir.

Hepimiz kendi hapishanemizin gardiyanları değil miyiz zaten? 

Duvarlar da korkularımız...
O zaman hepimiz ''sevginin dilini kullansak'' güven duyabileceğimiz limanların sayısını arttıracak davranışlarda bulunsak, döktüysek doldurmaya, yıktıysak yeniden yapmaya çalışsak;
Başka türlü yaşanmaz mı bu dünya (!)

Hayatımıza giren insanlara yüreğimizden söyleyebileceğimiz en güzel dörtlük de bu olsun;

Seni, için de eğer'le başlayan hiç bir cümle için de anmak istemiyorum.
Seni, çünkü'diye başlayan, için de met-cezirleri olan çıkarlara yem etmek istemiyorum.
Seni, şunlara rağmen değil, her şeyinle olduğun gibi seviyorum demek istiyorum, her şeye rağmen...
Evet iyi bir insan olduğun için her şeyine rağmen seviyorum, seveceğim diyebilmek.
Yeter ki özündeki insan olma ve sevgi bilinci mışlı yaşamdan uzak anlamlı, yaşanılası olsun..

İnsanlar seçimlerini yaşar...
Kimileri pencereden bakar hayata
Kimileri pencereyi kaldırır aradan
Yüreğinin harmanladığı kadardır yıllar
Yüzünün çizgilerinde, gözünün harelerinde
Yaşanmış yılların yangın izleridir yıllar
Gelip geçen yıllar saçlarını ağartsa da
Zülfünün teli bahar kokar...
Ve yüreğinin her ritminde hayat
Tek değil çift sesle akarken
Bensen...Senben

Herkes kendi aktığı yatağı bulacak...

Olcay Kasımoğlu