BİR TEK YÜREK VE VİCDAN O KADAR

Sevgi illa ki yolunu bulur yaşamda; yeter ki insanlar içten ve yürekli olsun...

''İnsan kendi içinde,kendi anahtarını kaybedebilir.Yıllarca aradığı ve bulamadığı olur.Sonra bir gün kaybettiği o anahtarı başka bir insanın içinde bulabilir....anahtarı bulmanın sevinci,kapıyı açmaktan daha çok mutlu eder insanı...
Bilmem anlatabildim mi?''

Birine, birilerine karşı hissettiğimiz duygular “Ona karşı hissetmemiz gerekenler” diye önceden tarif edilmişse, onunla meselemiz bitmeyecek, hatta başlayamayacaktır bile
Bunun için de, herkes yenilenmek, temizlenmek durumundadır.

Yaşamak için gözlemlemek, gözlemlerken yenilenmek, yenilenirken ilerlemek gerekir, ancak o zaman ön yargılarımızdan arınabiliriz.
Arınan insan özgür insandır, özgür insan kendini yeniler, vicdanının sesine kulak verir.

Kaldı ki özgürlük kendini bilmektir, farkındalıktır, onurlu yaşamaktır. Önyargıdan, inat ve kibirden uzak, evrensel değerlerin kendine yer bulduğu akıllı insan bahçesidir.

Arkasından koştuğumuz bir yudum yaşam... Belki de her daim gerisinde kaldığımız şey...
Oysa;
Bilince, bakışa ve suskunluğa, bir tek yürek ve vicdan yeter.
Kaldı ki bu dünya herkes için...
Mesele bu kadar açık ve net.

Olcay Kasımoğlu