Bir Çağ Yangını Bu

Vicdanlar mühürlendikçe, yüreklerde kan damlaları. Bu dünya yalan, bu insanlar fani derken; aydınlıklar içinde, karanlığa durmuş akıl fukaraları görmüşüz. Cahillerden cehaleti görüp, teklifsiz, pervasız, işkilsiz hallerinden uzak, mesut insanlık için, bu dünya üzerinde, cahillerin yüzyıllar boyunca saflarında, haksız ve cömert yaşayan el-etek öpücülerimizi kınadık, yüz çevirdik.

Yaşamak aşkına, bilim aşkına, ekmek aşkına, emek aşkına cehaleti gömeriz zindanlara derken, bir masada oturmuş, insanlık bozan düzenbazlar, kılıçtan keskin olmuş söz, şeytana ortam hazırlar.

Dünyanın;
Aldanış çağı dediği
Su sesinin, para sesine karıştığı
Aldanışlar içinde
Konuşayım istemiştim
Bir yüreğin dilince
Şimdi dönüş yolunun
Karanlık düşüncelerinden yorgun
Aynalarda unutkan dalgın bakışlar
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin
Yitirmiş öpücükleri
Payı yok
Bir çağ yangını bu
Oysa şimdi
Yaşama inat
Gülme zamanı
Sök gözlerinden
O sinsi sinsi büyüyen kederi
O gelen sinsi aldanışları
Bu açlıktan beter kıskançlığı
Bu sana yaraşmayan öfkeyi
Ard arda kaç zemheri yaşandıysa
Hangi söz vuruyorsa taa yüreğinden
Sök göğsünün kafesinden
Sana yakışmayan bu nefreti
Yüreğinin sesini dinle
Umutsuzluk yok
Gün gelir
Gül de açar
Bülbül de öter
Herkes ettiğini bulur elbet
Dışarıda
Gürül gürül akan bir dünya
Günlerin en mavisinde
Düşlerin en mavisinde
Bir su damlasında
Çiçeklerin dilinde
Dünyalar vardır, söze dökülmeyen....

Olcay kasımoğlu