Umut kimsesiz

''Büyükler kimsenin okumadığı mektuplar yazar. Çocuklar kimsenin cevaplayamayacağı sorular sorar. Cevapsız sorulardır ki sesi sağır eder içimizi.''

Bazen de;
Büyük yenilenmeler, büyük sevdalar aynı zamanda kayıplara, hatalara da muhtaçtır.

Anlaşılmak, bütün yıkımlara rağmen geçilecek patikaların olduğunu anlatmaktır aynı zamanda.

solunarak süzülen bir ömrün bahçesinde
esin çağlayanı gibi akardı yüreğin ırmaklarına
sihriydi bütün dile gelmemiş tutkuların
oysa şimdi
tende dindi suların çağlayışı
gözlerine bağdaş kurmuş umut ışığı yok
öpüşlerden düşlerin tılsımı yolundu
artık kimseler yüreğinden ağlamıyor göze
sevginin bakışları mıhlandı çorak yüreklere
yalnızlık giyindi üşüten hoyrat rüzgarları
gülüşler gamzesiz
can bitkin yürek tutsak dil umutsuz
ısıtmıyor içimizi
köreldik yüreğimizin sesine
oyuncular arsız
seyirci umarsız
sevincin çığlıkları kısık
artık buyur etmiyor evren sinesine
içtenliğin kaleleri kuşatıldı
şefkat uyuşuk
kindarlık sinsi ateş
ilim, bilim
soysuzun tezgahında tutsak
gülüşlerin içine puştluk düşmüş
pervasızlar hakka zalim
bekleyiş çaresiz
o yanardağ misali yürekler ürkek
suskunluk kanıksanmış
cehalet azgın
kalabalıklar içinde sevdalar dalsız
uykular düşsüz kara kuru
sabahları solgun
akşamı yılgın yorgun
hain bir çağdır yaşadığımız
umutsuzum demeye dilim varmıyor
canım lime lime dökülüyor içime
döküldükçe içimdeki ses bağırıyor
ne olursa olsun
yine umut
yine sevgi
yine ayağımız nehir başımız deniz...

Olcay Kasımoğlu