Vicdan,başkalarının size söyleyeceklerini, size önceden fısıldayandır...Bence iyi olmanın da bir bilinci olmalı. Bir başkasının canı yandığın da sesi çıkmıyorsa, konuşulması gerektiği yerde susuyorsa tamda o noktada insan olma sorumluluğuna sahip çıkmıyorsa bunun neresi iyi olabilir.
İyi olmanın da bir onuru olmalı. Kendine, ait olduğun çevreye ve ortak alanları paylaştığın bu dünyaya vefa borcun olmalı.
Yoksa etliye,sütlüye karışmadan ''Yararsız'' insan olmanın neresi zararsızlıktır...
Bir gülüşüne bin ömür feda dediğimiz yavrular
Biz size hasret bin kere ölüyoruz.
İstediğimiz çokmu sizce?
İnsanca yaşamak
Biz ölümün bekçileri değiliz.
Ölüm ki yaşa bakmaz,ölümüde yıllara bölmez
Yoktur sözleşmesi yaşlı,genci bilmez alır gider.
Bilirim bilirimde gururuma yediripte dillendiremem
Bu dünyadayken size hasret olmanın
ölümden de beter olduğunu
Başıma yastığım evim değil,cananım benimle değil
Kötü dediğim zalimler bile bu kadar dokunmadı yüreğime
Sevdiğim bahçede güle durmayan beni neyleyim
İçimdeki fırtınayı sezmemişler ki rahat uyumuşlar evlerinde
Ah ömrümün çırası evlatlar ,sönmüş yangın yerine döndüm
Eğildi başlar,büküldü belim anladım aldı yıllar
Duvarların dili olsada konuşsa i
çimdeki baharları ,alanda yıllarmı acaba !
Ömrümün deminde açan abu hayatımın gülüşleri
Ben gülüşlerimi biraktim
sizin olduğunuz bensiz açan yerlere...
Şimdi dinle beni !
Sımsıcak gülüşlerimiz var
yüzlerimizdeki çizgilere hayat veren
Özlem duyarız doğrudur sımsıcak,yumuşak bir sese
İyiki varsın diyen birine...
Binbir sevinç sığdırırız gözlerimizdeki harelere
En küçük umuda büyük umutlar bağlayan biz değilmiyiz
Çocuklarımız için bir yaşamın gönüllü savaşcıları olan
Şimdi sitemim minnet değil
Sadece yalnızlık canımı çok yakıyor
Bir köşenin bekçileride değiliz
İstediğimiz bu dünyada sevdiklerimize hasret kalmamak...
Olcay Kasımoğlu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder